Nierziekte: ‘minder energie dan de gemiddelde stagiair’
Floris Albers lijdt aan een terminale nierziekte. Ondanks deze ziekte loopt hij stage bij het Rijksvastgoedbedrijf voor zijn opleiding Ruimtelijke Ontwikkeling. 'Door mijn nierziekte word ik sneller moe, maar als ik aan een project meewerk, krijg ik juist weer energie,'
Stagiair Floris Albers is 21 jaar en lijdt inmiddels 2 jaar aan een terminale nierziekte, IgA- nefropathie, ook wel de ziekte van Berger, een auto-immuunziekte die zijn nieren blijvend beschadigt. Hij is afhankelijk van buikdialyse. Dagelijks moeten zijn afvalstoffen via het buikvlies 10 uur lang gefilterd worden om te overleven. Hij staat op de wachtlijst voor een donornier. De kans op een geschikt donor met bloedgroep 0 is echter zeer klein. Via zijn website https://niervoorfloris.nl probeert hij zijn situatie onder de aandacht te brengen aan groter publiek.
Vertrouwen
Zijn ziekte houdt hem niet tegen om de opleiding Ruimtelijke Ontwikkeling te volgen en bij het Rijksvastgoedbedrijf (RVB) stage te lopen. ‘Door mijn nierziekte word ik veel sneller moe, maar als ik aan een project meewerk, krijg ik juist weer energie. Voordat ik begon aan mijn stage maakte ik goede afspraken met mijn leidinggevende en stagebegeleider. Ik merkte dat ze me daar heel graag mee wilden helpen en dat gaf vertrouwen. Omdat ik minder energie heb dan de gemiddelde stagiair, ben ik 2 dagen per week fysiek op kantoor en werk ik 2 dagen online thuis zodat ik toch veel van mijn stage meekrijg.’
Kwetsbaar opstellen
‘Wat ik heel belangrijk vind, is dat de mensen met wie ik nauw samenwerk begrijpen dat ik ziek ben en het gesprek met me aangaan, want er zijn dagen dat ik minder aankan dan andere mensen. Mijn stagebegeleider was bijvoorbeeld bereid me met de auto naar huis te brengen toen het een paar weken geleden niet zo goed ging. Ik voelde me serieus genomen. Het is mooi om te ervaren dat als je je kwetsbaar opstelt, mensen openstaan om iets voor je te doen. Medestagiair Christiaan is ook heel betrokken. Bovendien maken we allebei dezelfde professionele zoektocht door en sparren en reflecteren met elkaar en dan ligt de focus ook ergens anders dan bij mijn nierziekte.’
Doorzetter
Medestagiair Christiaan Oostindie: ‘Iedereen vindt het fijn om gehoord en gezien te worden. Toch kan een ernstige ziekte zoals die van Floris een olifant in de kamer zijn. Daar kan de ene persoon beter mee omgaan dan de andere. Zeker op onze leeftijd is het niet gebruikelijk om gesprekken daarover te voeren. Maar het kan ook heftig zijn om steeds over je ziekte te moeten praten. Ik denk daarom dat het goed is om te informeren bij Floris of hij dat wil. Blijven communiceren, maar soms ook even niet over zijn ziekte. Ondanks zijn ernstige ziekte is Floris een doorzetter binnen zijn mogelijkheden en dat vind ik bewonderingswaardig.’
Zet die deur open!
Lex van Grieken is stagebegeleider van Floris en vindt het belangrijk dat het RVB de deuren openzet voor mensen met een aandoening, want niet elke werkgever durft dat aan. ‘Net zoals bij andere stagiairs vroeg ik in ons eerste gesprek naar zijn stageopdracht, verwachtingen en hoe we het voor hem konden invullen. Ik heb nadrukkelijk gevraagd hoe hij wilde dat we met hem om zouden gaan. Floris is indrukwekkend positief, snel en scherp en hij valt heel goed in ons team. Je merkt aan niets dat er wat is. Het enige waar je het aan merkt, is dat hij heel duidelijk heeft gezegd: maandag werk ik thuis, dinsdag ben ik op kantoor, woensdag heb ik een rustdag en donderdag werk ik of thuis of op kantoor en vrijdag ben ik thuis. Floris is iemand tegen wie ik zou zeggen: “Rond je school af en join our team!”’